വാരന്ത്യങ്ങലിലാണ് പണി കുറയുന്നത്‌ . അപ്പോളാണ് എഴുതാനും സമയം കിട്ടുന്നത് . ഈയിടെയായി ഞാന്‍ യാത്ര ചെയ്യുമ്പോള്‍ ഓര്‍മ വരുന്നതും , പുതുതായി തോന്നുന്ന ആശയങ്ങളും കടലാസ്സില്‍ എഴുതി സൂക്ഷിക്കാന്‍ തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു . ഈയിടെയായി പുതു തലമുറ കടലാസും പേനയും കയ്യിലെടുക്കുന്നതുതന്നെ അപൂര്‍വ്വം . പിന്നെയാണ് മലയാളത്തില്‍ ആശയങ്ങള്‍ കുറിക്കുന്നത്.. . ഈ ശീലം ഇപ്പോളും കാത്തു സൂക്ഷിക്കുന്നവര്‍ ക്ഷമിക്കുക . ഞങ്ങളെപ്പോലെയുള്ള കുറച്ചു മടിയന്മാരെ കുറിച്ചു ആണ് ഈ പ്രസ്താവന . അതെന്തെന്കിലും ആകട്ടെ ... നമുക്കു കാര്യത്തിലേക്ക് വരാം ...
ഞാന്‍ പ്രീ - ഡിഗ്രി പരീക്ഷ എഴുതിയിരിക്കുന്ന കാലം . പുതുതായി പണികഴിച്ച വീടിന്റെ ഗൃഹപ്രവേശം , അവിടെക്കുള്ള മാറ്റം എന്നീ കാര്യങ്ങള്‍ ഈ കാലയളവില്‍ കഴിഞ്ഞുപോയി ... അവസാനം പരീക്ഷാ ഫലം വരുന്ന ദിവസം വന്നു . നല്ലൊരു മാര്‍ക്കോടെ പത്താം ക്ലാസ്സ് പാസ്സായെന്കിലും പ്രീ ഡിഗ്രി ക്ലാസ്സുകളില്‍ എനിക്കാ പ്രകടനം കാഴ്ച വെക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല . മലയാളം മീഡിയത്തില്‍ നിന്നും ഇംഗ്ലീഷിലേക്കു വന്നതിന്റെ ഒരു ഹാങ്ങ്‌ ഓവര്‍ അപ്പോളും ഉണ്ടായിരുന്നു . അതിനാല്‍ തന്നെ പരീക്ഷാ ഫലത്തെക്കുറിച്ച് എനിക്കുണ്ടായിരുന്ന ആകാംക്ഷ പറയാതെ അറിയാമല്ലോ . ഒപ്പം എന്റെ റിസള്‍ട്ട് പ്രതീക്ഷാപൂര്‍വ്വം കാത്തിരിക്കുന്ന അച്ഛനമ്മമാര്‍ , ബന്ധുക്കള്‍ , കൂട്ടുകാര്‍, അധ്യാപകര്‍ . ഈ വസ്തുതകളെല്ലാം തന്നെ എന്റെ ഉള്ളില്‍ തീ കോരി നിറച്ചു .
എന്തിന് പറയുന്നു ആ ദിവസം വന്നെത്തി . പന്ത്രണ്ടു വര്ഷം മുന്പ് ഇന്‍റര്‍നെറ്റ് സംവിധാനമൊന്നും അത്ര പ്രയോഗത്തില്‍ വന്നിട്ടില്ല . ഇന്നിപ്പോള്‍ തലേ ദിവസം തന്നെ റിസള്‍ട്ട് അറിയാം . അന്നൊക്കെ പത്രം തന്നെ രക്ഷ . അതിന് വേണ്ടി പത്രമാപ്പീസുകളില്‍ കത്ത് കിടക്കുന്നവരും വിരളമല്ല . പുലര്‍ച്ചെ വരുന്ന പത്രക്കെട്ടുകളെ കാത്തിരിക്കുന്നവരും ഇലാതില്ല . എന്തായാലും ഞാന്‍ ധൈര്യം സംഭരിച്ച് വരുന്നതു വരട്ടെ എന്ന് കരുതി കാത്തിരുന്നു . ഏഴ് മണിയോടെ പത്രക്കാരന്‍ കടന്നു വന്നു . ഒരൊറ്റ ചാട്ടത്തില്‍ ഞാന്‍ പത്രം ചാടിപ്പിടിച്ച് നമ്പര്‍ പറത്തല്‍ തുടങ്ങി . "ഭഗവാനേ" എന്റെ നമ്പര്‍ ഉണ്ടായിരിക്കേണ്ട ഇടം ശൂന്യം . മറ്റു പ്രമുഖ പത്രങ്ങളിലും അതെ അവസ്ഥ .
എന്നാലും എന്നോടീ ചതി വേണ്ടായിരുന്നു ഭഗവാനേ . ഞാനാകെ വിഷണ്ണനായി മൂകനായി ഇരുന്നു . എന്റെ അവസ്ഥ കണ്ടു വന്നവരെല്ലാം ആശ്വസിപ്പിച്ചു . ഇനിയെത്ര ചാന്‍സ് ഉണ്ടെടോ വിഷമിക്കാതെ എന്നെല്ലാം . എന്തൊക്കെയായാലും പോയത് പോയില്ലേ . ആശ്വാസ വചനങ്ങള്‍ ധാരധാരയായെത്തി . ഞാന്‍ ഒരു വിധം പൂര്‍വ അവസ്ഥിയിലെതി . എങ്കിലും പരാജയ വിഷമം ഉള്ളില്‍ കിടന്നു നീറി . മാര്‍ക്ക് ഷീറ്റ് വാങ്ങാന്‍ ഞാന്‍ കോളേജില്‍ പോയില്ല . വിജയികളുടെ ഇടയില്‍ ഈ പരാജിതനെന്തു കാര്യം . എല്ലാവരും പോയി കുറെ ദിവസം കഴിഞ്ഞു കിട്ടിയാല്‍ ഒരു മുണ്ടും തലയിലിട്ടു ആരും കാണാതെ പോയി മാര്‍ക്ക് ഷീറ്റ് വാങ്ങി വരാനായിരുന്നു പ്ലാന്‍ .
അങ്ങനെ ഞാന്‍ ഏട്ടനേയും കൂടെക്കൂട്ടി കോളേജില്‍ എത്തി . നേരെ ഓഫീസില്‍ പോയി . അറിയുന്നവരാരും ഇല്ലെന്നു ഉറപ്പു വരുത്തി ഞാന്‍ ഉള്ളില്‍ കടന്നു . സബ്ദം താഴ്ത്തി ഞാന്‍ അവിടെയിരുന്ന സ്ത്രീയോട് പറഞ്ഞു . പേരു വിനോദ് പ്രീ - ഡിഗ്രി സര്‍ട്ടിഫിക്കറ്റ് . അവര്‍ ജയിച്ചവരുടെ കൂട്ടത്തില്‍ എന്റെ മാര്‍ക്ക് ഷീറ്റ് ടാപ്പുനത് കണ്ടു ഞാന്‍ ഗദ്ഗദത്തോടെ പറഞ്ഞു . ക്ഷമിക്കണം ഞാന്‍ തോറ്റതാണ് . അവര്‍ ദഹിപ്പിക്കുന്ന ഒരു നോട്ടം നോക്കി , കെട്ട് മാറ്റി വച്ചു തോറ്റവരുടെ കൂട്ടത്തില്‍ എന്റെ മാര്‍ക്ക് ഷീറ്റ് പരാതി . അത്ഭുതം അതവിടെയില്ല .ഉറപ്പു വരുത്താനായി അവര്‍ ജയിച്ചവരുടെ മാര്‍ക്ക് ശീട്ടുകളുടെ കൂട്ടത്തില്‍ എന്റെ മാര്‍ക്ക് ഷീറ്റ് പരാതി . അത്ഭുതം .... അതവിടെയിരിക്കുന്നു ...
അവരും സന്തോഷ ആധിക്യത്തില്‍ പറഞ്ഞു . ആര് പറഞ്ഞെടോ താന്‍ തോറ്റെന്നു . ഒന്നാം ക്ലാസ് മാര്‍ക്കും വാങ്ങി , എന്നിട്ട് പറയുന്നു തോറ്റെന്നു .... ആരാടോ താന്‍ തോറ്റെന്നു പറഞ്ഞതു ?... പത്രങ്ങള്‍ .... ഞാന്‍ പകുതി കരച്ചിലിലൂടെയും പകുതി ചിരിയിലൂടെയും പറഞ്ഞു . മാര്‍ക്ക് ഷീറ്റും വാങ്ങി ഞാന്‍ ഒരോട്ടമായിരുന്നു . പുറത്തു കാത്തു നില്ക്കുന്ന ഏട്ടന്‍റെ അടുത്തേക്ക് ...
വിവരം അറിഞ്ഞു എല്ലാവരും വിളിച്ചു അഭിനന്ദിച്ചു ... എന്തായാലും ആ ജയത്തിനു ഒരു ഇരട്ടി മധുരമുണ്ടായിരുന്നു ...
ഞാന്‍ പ്രീ - ഡിഗ്രി പരീക്ഷ എഴുതിയിരിക്കുന്ന കാലം . പുതുതായി പണികഴിച്ച വീടിന്റെ ഗൃഹപ്രവേശം , അവിടെക്കുള്ള മാറ്റം എന്നീ കാര്യങ്ങള്‍ ഈ കാലയളവില്‍ കഴിഞ്ഞുപോയി ... അവസാനം പരീക്ഷാ ഫലം വരുന്ന ദിവസം വന്നു . നല്ലൊരു മാര്‍ക്കോടെ പത്താം ക്ലാസ്സ് പാസ്സായെന്കിലും പ്രീ ഡിഗ്രി ക്ലാസ്സുകളില്‍ എനിക്കാ പ്രകടനം കാഴ്ച വെക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല . മലയാളം മീഡിയത്തില്‍ നിന്നും ഇംഗ്ലീഷിലേക്കു വന്നതിന്റെ ഒരു ഹാങ്ങ്‌ ഓവര്‍ അപ്പോളും ഉണ്ടായിരുന്നു . അതിനാല്‍ തന്നെ പരീക്ഷാ ഫലത്തെക്കുറിച്ച് എനിക്കുണ്ടായിരുന്ന ആകാംക്ഷ പറയാതെ അറിയാമല്ലോ . ഒപ്പം എന്റെ റിസള്‍ട്ട് പ്രതീക്ഷാപൂര്‍വ്വം കാത്തിരിക്കുന്ന അച്ഛനമ്മമാര്‍ , ബന്ധുക്കള്‍ , കൂട്ടുകാര്‍, അധ്യാപകര്‍ . ഈ വസ്തുതകളെല്ലാം തന്നെ എന്റെ ഉള്ളില്‍ തീ കോരി നിറച്ചു .
എന്തിന് പറയുന്നു ആ ദിവസം വന്നെത്തി . പന്ത്രണ്ടു വര്ഷം മുന്പ് ഇന്‍റര്‍നെറ്റ് സംവിധാനമൊന്നും അത്ര പ്രയോഗത്തില്‍ വന്നിട്ടില്ല . ഇന്നിപ്പോള്‍ തലേ ദിവസം തന്നെ റിസള്‍ട്ട് അറിയാം . അന്നൊക്കെ പത്രം തന്നെ രക്ഷ . അതിന് വേണ്ടി പത്രമാപ്പീസുകളില്‍ കത്ത് കിടക്കുന്നവരും വിരളമല്ല . പുലര്‍ച്ചെ വരുന്ന പത്രക്കെട്ടുകളെ കാത്തിരിക്കുന്നവരും ഇലാതില്ല . എന്തായാലും ഞാന്‍ ധൈര്യം സംഭരിച്ച് വരുന്നതു വരട്ടെ എന്ന് കരുതി കാത്തിരുന്നു . ഏഴ് മണിയോടെ പത്രക്കാരന്‍ കടന്നു വന്നു . ഒരൊറ്റ ചാട്ടത്തില്‍ ഞാന്‍ പത്രം ചാടിപ്പിടിച്ച് നമ്പര്‍ പറത്തല്‍ തുടങ്ങി . "ഭഗവാനേ" എന്റെ നമ്പര്‍ ഉണ്ടായിരിക്കേണ്ട ഇടം ശൂന്യം . മറ്റു പ്രമുഖ പത്രങ്ങളിലും അതെ അവസ്ഥ .
എന്നാലും എന്നോടീ ചതി വേണ്ടായിരുന്നു ഭഗവാനേ . ഞാനാകെ വിഷണ്ണനായി മൂകനായി ഇരുന്നു . എന്റെ അവസ്ഥ കണ്ടു വന്നവരെല്ലാം ആശ്വസിപ്പിച്ചു . ഇനിയെത്ര ചാന്‍സ് ഉണ്ടെടോ വിഷമിക്കാതെ എന്നെല്ലാം . എന്തൊക്കെയായാലും പോയത് പോയില്ലേ . ആശ്വാസ വചനങ്ങള്‍ ധാരധാരയായെത്തി . ഞാന്‍ ഒരു വിധം പൂര്‍വ അവസ്ഥിയിലെതി . എങ്കിലും പരാജയ വിഷമം ഉള്ളില്‍ കിടന്നു നീറി . മാര്‍ക്ക് ഷീറ്റ് വാങ്ങാന്‍ ഞാന്‍ കോളേജില്‍ പോയില്ല . വിജയികളുടെ ഇടയില്‍ ഈ പരാജിതനെന്തു കാര്യം . എല്ലാവരും പോയി കുറെ ദിവസം കഴിഞ്ഞു കിട്ടിയാല്‍ ഒരു മുണ്ടും തലയിലിട്ടു ആരും കാണാതെ പോയി മാര്‍ക്ക് ഷീറ്റ് വാങ്ങി വരാനായിരുന്നു പ്ലാന്‍ .
അങ്ങനെ ഞാന്‍ ഏട്ടനേയും കൂടെക്കൂട്ടി കോളേജില്‍ എത്തി . നേരെ ഓഫീസില്‍ പോയി . അറിയുന്നവരാരും ഇല്ലെന്നു ഉറപ്പു വരുത്തി ഞാന്‍ ഉള്ളില്‍ കടന്നു . സബ്ദം താഴ്ത്തി ഞാന്‍ അവിടെയിരുന്ന സ്ത്രീയോട് പറഞ്ഞു . പേരു വിനോദ് പ്രീ - ഡിഗ്രി സര്‍ട്ടിഫിക്കറ്റ് . അവര്‍ ജയിച്ചവരുടെ കൂട്ടത്തില്‍ എന്റെ മാര്‍ക്ക് ഷീറ്റ് ടാപ്പുനത് കണ്ടു ഞാന്‍ ഗദ്ഗദത്തോടെ പറഞ്ഞു . ക്ഷമിക്കണം ഞാന്‍ തോറ്റതാണ് . അവര്‍ ദഹിപ്പിക്കുന്ന ഒരു നോട്ടം നോക്കി , കെട്ട് മാറ്റി വച്ചു തോറ്റവരുടെ കൂട്ടത്തില്‍ എന്റെ മാര്‍ക്ക് ഷീറ്റ് പരാതി . അത്ഭുതം അതവിടെയില്ല .ഉറപ്പു വരുത്താനായി അവര്‍ ജയിച്ചവരുടെ മാര്‍ക്ക് ശീട്ടുകളുടെ കൂട്ടത്തില്‍ എന്റെ മാര്‍ക്ക് ഷീറ്റ് പരാതി . അത്ഭുതം .... അതവിടെയിരിക്കുന്നു ...
അവരും സന്തോഷ ആധിക്യത്തില്‍ പറഞ്ഞു . ആര് പറഞ്ഞെടോ താന്‍ തോറ്റെന്നു . ഒന്നാം ക്ലാസ് മാര്‍ക്കും വാങ്ങി , എന്നിട്ട് പറയുന്നു തോറ്റെന്നു .... ആരാടോ താന്‍ തോറ്റെന്നു പറഞ്ഞതു ?... പത്രങ്ങള്‍ .... ഞാന്‍ പകുതി കരച്ചിലിലൂടെയും പകുതി ചിരിയിലൂടെയും പറഞ്ഞു . മാര്‍ക്ക് ഷീറ്റും വാങ്ങി ഞാന്‍ ഒരോട്ടമായിരുന്നു . പുറത്തു കാത്തു നില്ക്കുന്ന ഏട്ടന്‍റെ അടുത്തേക്ക് ...
വിവരം അറിഞ്ഞു എല്ലാവരും വിളിച്ചു അഭിനന്ദിച്ചു ... എന്തായാലും ആ ജയത്തിനു ഒരു ഇരട്ടി മധുരമുണ്ടായിരുന്നു ...
No comments:
Post a Comment